بررسی تخصصی انواع کود کشاورزی

هیومیک اسید یکی از مؤثرترین مواد آلی در مدیریت تغذیه گیاه و بهبود کیفیت خاک است که از تجزیه طبیعی مواد آلی مانند زغال‌سنگ یا لئوناردیت به‌دست می‌آید. افزودن هیومیک اسید به محلول آبیاری (در سیستم‌های آبیاری قطره‌ای یا نوار تیپ) روشی مؤثر و اقتصادی برای افزایش بهره‌وری عناصر غذایی، بهبود سلامت ریشه و احیای خاک‌های ضعیف به‌شمار می‌رود.

هیومیک اسید در محیط ریشه، با فعال‌سازی میکروارگانیسم‌های مفید و افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC)، جذب عناصر غذایی مانند نیتروژن، فسفر، آهن، روی و پتاسیم را تسهیل می‌کند. این ترکیب همچنین با جلوگیری از تثبیت فسفر در خاک‌های آهکی، دسترسی آن را برای گیاه افزایش می‌دهد.

از دیگر اثرات آن، تحریک رشد ریشه‌ها، افزایش حجم و طول ریشه‌های مویین است که مستقیماً باعث افزایش قدرت جذب آب و مواد غذایی خواهد شد. در شرایط تنش، مانند شوری یا خشکی، مصرف هیومیک اسید مقاومت گیاه را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

دوز مصرف متداول هیومیک اسید در محلول آبیاری، بسته به غلظت محصول، بین 2 تا 5 لیتر در هکتار در هر نوبت است. در گیاهان گلخانه‌ای، معمولاً 1 تا 2 سی‌سی در لیتر آب توصیه می‌شود. بهترین زمان مصرف، ابتدای رشد، گلدهی و مراحل حساس تغذیه‌ای گیاه است.

در مجموع، افزودن هیومیک اسید به آب آبیاری، روشی موثر برای ارتقای سلامت گیاه و خاک است و به‌ویژه در کشاورزی پایدار و ارگانیک، جایگاه ویژه‌ای دارد.