بررسی تخصصی انواع کود کشاورزی

فسفر یکی از عناصر ضروری برای رشد گیاهان است و نقش مهمی در توسعه ریشه، گل‌دهی، تشکیل میوه و انتقال انرژی در گیاهان دارد. کودهای فسفری به دو دسته محلول در آب و غیرمحلول در آب تقسیم می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند.

1. کودهای فسفر بالا محلول در آب

این دسته از کودها حاوی فسفر به شکل قابل جذب برای گیاهان هستند و به‌سرعت در خاک حل شده و از طریق ریشه جذب می‌شوند.

ویژگی‌ها:

? به‌سرعت در آب حل شده و برای مصرف فوری گیاهان در دسترس قرار می‌گیرد.

? برای سیستم‌های آبیاری قطره‌ای و محلول‌پاشی بسیار مناسب است.

? در خاک‌هایی با فسفر کم، کارایی بالایی دارد و جذب فسفر را افزایش می‌دهد.

? بیشتر در مراحل اولیه رشد (رشد ریشه و استقرار گیاه) استفاده می‌شود.

انواع کودهای فسفاته محلول در آب:

مونو آمونیوم فسفات (MAP) – (12-61-0)

دی آمونیوم فسفات (DAP) – (18-46-0)

سوپر فسفات تریپل (TSP) – (0-46-0)

معایب:

? به دلیل تحرک پایین فسفر در خاک، در برخی شرایط ممکن است سریعا تثبیت شود.

? در خاک‌های آهکی و قلیایی، ممکن است با کلسیم واکنش داده و به شکل نامحلول درآید.

2. کودهای فسفر بالا غیرمحلول در آب

این کودها حاوی فسفر به شکل آهسته‌رهش (Slow Release) هستند که به‌تدریج در دسترس گیاه قرار می‌گیرند.

ویژگی‌ها:

? به‌آرامی حل شده و برای رشد تدریجی و طولانی‌مدت گیاهان مناسب است.

? در خاک‌های اسیدی کارایی بالاتری دارد، زیرا به‌تدریج حل شده و در دسترس ریشه قرار می‌گیرد.

? احتمال تثبیت‌شدگی فسفر در خاک را کاهش می‌دهد.

? بیشتر در مصرف پایه (قبل از کاشت) استفاده می‌شود.

انواع کودهای فسفاته غیرمحلول در آب:

فسفات سنگی (Rock Phosphate)

سوپر فسفات معمولی (SSP) – (0-20-0)

معایب:

? جذب فسفر از این کودها کندتر است و برای محصولاتی که نیاز فوری به فسفر دارند مناسب نیست.

? برای حل شدن نیاز به فعالیت میکروبی و شرایط مناسب خاک دارد.